De vier wijzigingen in de 30%-bewijsregel (‘expatregeling’) vanaf najaar 2011 hebben zowel mogelijk positieve als mogelijk negatieve effecten voor Nederland als kenniseconomie. Staatssecretaris Weekers van Financiën heeft een viertal maatregelen voorgesteld omdat de regeling volgens zijn woorden ‘ruimer wordt toegepast dan oorspronkelijk de bedoeling was.’ Het pakket voorgestelde maatregelen wordt nader uitgewerkt in het Belastingplan 2012.
Huidige expatregeling
De 30%-bewijsregel, ook wel de expatregeling genoemd, is bedoeld om de extra kosten te compenseren die worden gemaakt door uit het buitenland afkomstige schaarse en specifiek deskundige werknemers. In plaats van de werkelijke extra kosten te compenseren, kan de werkgever ervoor kiezen een forfaitair vastgesteld bedrag te vergoeden, waarbij grofweg 30% van het loon aangemerkt kan worden als een onbelaste vergoeding.
Wat gaat er veranderen?
1. Er komt een salarisnorm om te bepalen of een werknemer wel of niet in aanmerking komt voor de 30%-regeling.
Het bedrag van de salarisnorm is nog onduidelijk, maar op basis van de huidige praktijk zal dit vermoedelijk rond € 50.000 liggen. De huidige toets voor schaarse, specifieke deskundigheid vervalt daarmee.
Expatriate-specialisten van Grant Thornton zien voor- en nadelen van deze verandering. Voordeel is dat met de introductie van een salarisnorm een objectieve maatstaf wordt aangereikt op basis waarvan specifieke deskundigheid (mede) kan worden gemeten. Dit zal vermoedelijk leiden tot meer duidelijkheid voor werknemers die voor de regeling in aanmerking kunnen komen en minder discussies met de Belastingdienst.
Een nadeel van de salarisnorm is dat de specifieke deskundigen die onder de norm zitten dan niet in aanmerking komen voor de regeling. Dat is vooral jammer voor jong talent.
2. De terugblikperiode voor toepassing van de zogenoemde kortingsregeling wordt verlengd tot 25 jaar.
Volgens Grant Thorton betekent het verruimen van de terugblikperiode tot 25 jaar praktisch het einde van de regeling voor terugkerende Nederlanders. De maximale looptijd van de regeling van 10 jaar wordt nu verminderd met perioden van eerdere verblijf en tewerkstelling in Nederland in de afgelopen 25 jaar (nu is dat nog in principe 10 à 15 jaar). De groep Nederlanders die gebruik maakten van de regeling was overigens al relatief klein (ca. 5%) en zal met deze maatregel naar verwachting verder tot nul worden teruggebracht.
3. Ingekomen werknemers die woonachtig zijn (en blijven) binnen een straal van 150 km van de Nederlandse grens, worden uitgesloten van de regeling.
De aangekondigde grens van 150 km betekent dat ingekomen werknemers uit de ‘grensstreek’ niet meer in aanmerking kunnen komen voor de regeling. Deze grens lijkt op het eerste gezicht onhoudbaar vanuit Europese regelgeving. De voorgestelde regeling houdt immers een onderscheid naar woonplaats in. Het is maar de vraag of de door de staatssecretaris aangevoerde reden voor dit onderscheid voldoende rechtvaardiging zal vormen.’
4. De regeling zal worden opengesteld voor (jonge) buitenlandse promovendi die na hun promotie in Nederland ook in Nederland blijven werken. Voor deze groep werknemers zal een lagere salarisnorm gelden.
Grant Thornton vindt de openstelling van de regeling voor buitenlandse promovendi (die in Nederland hebben gestudeerd)een welkome uitbreiding. ‘ Dit zal hopelijk bijdragen aan het verder stimuleren van de Nederlandse kenniseconomie.’
Naar verwachting zullen de maatregelen komende week zijn verwerkt in het Belastingplan en zal meer duidelijk worden verschaft door de staatssecretaris. Bijvoorbeeld ook over nadere details, zoals het wel of niet van toepassing zijn van overgangsrecht.
Bron: Grant Thornton