Stel je voor: ben je net kersverse vader geworden, overlijdt je vrouw. Je moet er niet aan denken, maar het gebeurt.
Je zou denken dat in dat geval de vader toch best wel het zwangerschapsverlof zou kunnen ‘overnemen’ van de vrouw, maar helaas niets is minder waar. De man die al in een rot situatie zit, moet gewoon zijn eigen boontjes doppen en zijn nieuwgeborene in de creche ‘dumpen’ en zo snel mogelijk weer aan het werk gaan. Volgens Minister Piet Hein Donner komt het namelijk zo weinig voor dat hier geen regel voor gemaakt hoeft te worden.
Inlevingsvermogen
Ondanks het feit dat Tilburgse juristen begin dit jaar hierover hun zorgen uitten, omdat zij veel situaties tegenkwamen waarbij werkgevers vaders en weduwenaars sommeerden om weer aan het werk te gaan. Het Tweede Kamerlid Ineke van Gent van Groen Links had hierover vragen gesteld aan Donner, die voor de zoveelste keer natuurlijk geen greintje aan inlevingsvermogen toonde.
Waarom zou hij ook? Het zijn maar zo weinig gevallen… Je zou denken; dan maak je toch voor die paar gevallen een uitzonderingsregel?! Wat is daar nou moeilijk aan? We hebben al zoveel regeltjes en uitzonderingsregeltjes. Daar mag best wel eens een positieve en bijzondere uitzondering op de regel bijkomen…
Wat vind jij? Laat hieronder je reactie achter.
Bron: Zibb.nl
Een overdraagbaar verlof bij overlijden het minste wat je kunt doen voor vader én kind.
Het is bar en boos dat de regels worden bepaald door mannen met zo weinig inlevingsvermogen als Donner. Zo vaak komt het niet voor dus het is een humane regel, die nauwelijks geld kost.
Het verlies van moeder is voor vader en baby al traumatisch genoeg. Daar kan het kind natuurlijk niet over communiceren, maar het voelt natuurlijk donders goed dat degene waar het negen maanden zo’n hechte band had, er niet meer is.
Een weinig christelijke houding, die je niet zou verwachten van een CDA-politicus. Kan iemand die man terugfluiten?
Dit zou tenminste eindelijk ‘s een echt noodzakelijke èn humane regeling zijn in het woud van achterlijke, onbegrijpelijke regels die we in dit land kennen, waaruit bovendien vaak alle menselijkheid verdwenen is. En ik kan het weten als bewindvoerder van mijn gehandicapte broer: alleen het CAK is al een drama, en dat is dan nog maar één van de tig organisaties en instellingen met belachelijke regelgeving, waarmee ik te maken krijg. Vijf jaar geleden, toen ik eraan begon, was het nog een fluitje van een cent. Balkenende had trouwens ooit eens beloofd deze doffe regeltjes-ellende terug te brengen. Maar mooi niet dus: het is de laatste jaren onder zijn bewind alleen maar veel erger geworden. Je zou in dit geval juist zeggen: kom op, deze eindelijk eens NUTTIGE regeling kan er echt nog wel bij. Dus helemaal eens met jullie…..!!!!!
Groetjes, Midlifer
Als het niet zo vaak voorkomt, kan je het overdraagbaar verlof juist goed toepassen. Het kost niet veel en wat veel belangrijker is: je toont je sociale gezicht. Je biedt hulp in een bepaald niet te benijden situatie. Ik begrijp dan ook niet dat Donner hierover zo moeilijk doet.
Ik hoop dan ook dat er in de Tweede Kamer vragen worden gesteld, zodanig, dat hij gedwongen wordt om het overdraagbaar verlof mogelijk te maken en bij wet vast te leggen.