Een 120 euro extraatje per maand, zou jij daarvoor – als alleenstaande ouder – meer willen gaan werken? Staatssecretaris Klijnsma van Sociale Zaken en Werkgelegenheid lijkt te denken van wel. Zo was van de week te lezen op Personeelsnet dat zij alleenstaande ouders een beloning wil geven als ze (langer) in deeltijd werken. Hiervoor gaat eerst een experiment van start, waaraan 27 gemeenten deelnemen.
Dat mevrouw Klijnsma lijkt te denken dat het geld de alleenstaande ouders over de streep trekt, lijkt mij wat kortzichtig. De meeste alleenstaande ouders die een deeltijdbaan hebben van zo’n kleine 12 uur kiezen daar vaak bewust voor. Zouden ze meer willen werken, dan is daar nu – met de huidige krapte op de arbeidsmarkt – toch voldoende ruimte voor? Wanneer deze ruimte er niet is, wegens de economische crisis, hoe zal 120 euro dan helpen om daar wel ruimte voor te maken? Bovendien, als alleenstaanden dan al aan die 20 uur willen komen door twee of drie baantjes te nemen, waarmee ze dan het extraatje van Klijnsma kunnen opstrijken, zijn ze dat extraatje dan niet net zo hard weer kwijt aan de kinderopvang?
Twijfelaars over de streep
Zoals gezegd: als alleenstaande ouders die nu 12 uur werken echt meer zouden willen werken, hadden ze dat dan niet al lang gedaan? Moet 120 euro de twijfelaars onder hen nu echt over de streep trekken om dan toch maar die ene dag per week extra te werken? Wellicht dat ouders met een uitkering, al dan niet in de bijstand, het nog zouden overwegen, maar let wel – deze groep kiest hier – over het algemeen gesproken – juist niet zelf voor. Om wat voor redenen zij ook geen baan kunnen vinden of niet aan het werk kunnen, 120 euro per maand brengt daar weinig verandering in. Voor alleenstaande ouders met een uitkering geldt hetzelfde. Zou staatssecretaris Klijnsma er niet beter aan doen eerst te onderzoeken waarom deze alleenstaande ouders financieel afhankelijk zijn van een uitkering? Is het omdat zij niet willen of niet kunnen werken?
Het lijkt erop alsof Klijnsma er vanuit gaat dat ze niet willen: haar extraatje moet dat oplossen. Oftewel dat moet nog gaan blijken natuurlijk uit het experiment. Het experiment is geslaagd wanneer in de gemeenten waar het experiment loopt, meer alleenstaande ouders (meer uren) gaan werken én meer alleenstaande ouders uitstromen uit de bijstand dan in gemeenten die niet meedoen aan het experiment. Voor de mensen die nu kleine baantjes hebben wordt ernaar gestreefd dat een kwart dat uitbreidt naar 20 uur of meer.
Dubbel zo moeilijk
Ik ben serieus benieuwd naar het resultaat, maar verwacht eigenlijk dat het experiment bij voorbaat al afgeschreven kan worden. Is het al niet moeilijk genoeg om als ouder werk en de zorg voor kinderen te combineren? Voor alleenstaande ouders is dat dubbel zo moeilijk. Niet alleen omdat ze veelal de financiële zorg dragen, maar ook omdat ze stabiliteit moeten geven voor twee. Ook al gaat dat velen van hen waarschijnlijk zeer goed af, meer uren per week werken en meer uren voor het kind in de kinderopvang, lijkt mij niet bij te dragen aan het laatste: stabiliteit in het eenoudergezin.
Reageren?
Nu heb ik hier zelf geen ervaring mee – wellicht dat lezers die zelf alleenstaande ouder zijn – hier meer duidelijkheid over kunnen geven? Wat is jullie ervaring? Werken jullie in deeltijd, fulltime? Zijn jullie afhankelijk van een uitkering – en is dat omdat je daarvoor kiest of omdat je niet anders kunt? Kortom genoeg vragen, waarop je hieronder een reactie kunt achterlaten.
Bron: Personeelsnet
Lees ook:
- FNV: “Kabinet zit ouders dwars”
- Merendeel werkende manen wil ‘papadag’
- ‘Werk en kinderen beter te combineren’
- Vaders liever aan het werk, dan voor de kinderen zorgen