Dikkertjes op de werkvloer moeten afvallen van de baas

Wat zou jij doen als je moet afvallen van de baas?  Steeds meer bazen sturen hun te dikke werknemers op afvalcursus of de sportschool in. Zo was gisteren te lezen op Zibb.nl dat 56 procent van de werkgevers het als zijn taak ziet om het personeel aan te spreken op ongezond gedrag. Stel je voor: wil je net een hap nemen van dat overheerlijke broodje hamburger, staat je baas aan je bureau: “Zou je dat nou wel doen?”  Met een veel betekende blik op je buik, terwijl jij misschien net – voor het eerst in twee maanden – een Schijt-Aan-Sonja dag hebt ingelast.

Op zich, niks mis met een actief vitaliteitsbeleid, zoals 30 procent van de bedrijven dat voert. Toch? Immers, werknemers met extreem overgewicht, ook wel obesitas, schijnen 11,7 dagen meer te verzuimen en werknemer die te dik zijn, 2,5 dag meer. Logisch dus dat de werkgever – als onderdeel van het verzuimbeleid – de werknemers stimuleert te gaan sporten door bijvoorbeeld een vette korting of een zelfs gratis sportabonnementje aan te bieden.

Dik is duur
Aan de andere kant kun je je afvragen: waar houdt de betutteling op? Werkgeversorganisatie VNO-NVW presenteerde in oktober de brochure ‘Dik is duur. Wat werkgevers kunnen doen aan overgewicht’. In de brochure - waarvan de titel het al aangeeft - valt te lezen hoe de kosten van verzuim door overgewicht oplopen tot 600 miljoen euro per jaar. Nu is het wellicht een waarheid als een koe, maar worden daarmee niet alle dikke werknemers over een kam geschoren en gediskwalificeerd als: “te duur”? Lopen we hiermee niet het risico dat alle werknemers – met overgewicht – bij voorbaat ‘afgeschreven’ worden? Bijvoorbeeld wanneer ze gaan solliciteren. Zal de werkgever dan niet alleen nog maar op de kilo’s letten in plaats van de kwalificaties van de werknemers in kwestie? Dik is immers duur.

Vooroordelen
Uit een analyse van 30 onderzoeken door Mark Roehling, professor aan de Universiteit van Michigan, blijkt dat de overtollige kilootjes van mensen met overgewicht inderdaad grote invloed hebben op hun hele carrière. Het gaat daarbij niet alleen om het verwerven van een baan, maar ook om de kans op promotie, de hoogte van het salaris en de loopbaanplanning. “Werkgevers denken dat ze geld besparen door geen mensen met overgewicht aan te nemen, maar vergeten naar iemands kwaliteiten te kijken die wel meer waardevol kunnen zijn”, aldus professor Roehling op Forbes.com.

Alles wat managers lijken te zien, wanneer er een dikke sollicitant(e) voor hen zit, is het overgewicht. Zo toont een ander onderzoek van Britse bodem (uit 2007) – uitgevoerd door The Aziz Corporation – aan dat zeven van de tien managers dikke mensen zien als lui, ongemotiveerd en ongedisciplineerd.

Slank = succesvol
“Dat komt omdat slank zijn – terecht of onterecht – wordt geassocieerd met succes. Die boodschap wordt bovendien zwaar gepromoot door de reclamewereld, zodat het vooroordeel alleen maar in stand blijft“, verklaart professor Khalid Aziz, directeur van The Aziz Corporation. Dik zijn wordt door de experts bovendien als iets controleerbaars gezien. Heb je overgewicht, dan is dat zogezegd je eigen schuld: je eet te veel en moet maar wat meer zelfdiscipline hebben. Vooroordelen dus, maar wel vooroordelen die gewicht in de schaal kunnen leggen, wanneer een werkgever van zijn te dikke werknemer af wil. Zo blijkt uit een rechtszaak uit 2007, waarin de kantonrechter oordeelde dat het (over)gewicht van een kok geldige reden was voor zijn ontslag.

Gevaarlijke ontwikkeling
Het is een gevaarlijke ontwikkeling, zo stelt ook mr. W. Lous op de website usgjuristen.nl: Ik kan mij voorstellen dat een werkgever bij ernstig overgewicht vraagt / adviseert om te gaan ‘Sonja Bakkeren’. Maar een werknemer dwingen gezond(er) te leven geeft mijns inziens een onaanvaardbare aantasting van de persoonlijke levenssfeer van die werknemer waardoor tevens sprake is van een overschrijding van de grens der redelijkheid.”

Maakbaarheid
De grens der redelijkheid, zoals mr. W. Lous dat noemt zijn we volgens mij al lang voorbij. Onder invloed van televisie-programma’s als ‘De afvallers’ en dieetgoeroe’s als Sonja Bakker geloven we steeds meer dat alles maakbaar is, ook het menselijk lichaam. Vervolgens worden zelfs mensen met een schildklierafwijking, diabetes of een psychische afwijking (boulima) met hetzelfde stempel bedrukt: dik is duur.

Een gezonde levensstijl stimuleren is prima, maar werknemers verplichten tot afvallen, is andere (eier)koek. Wat zou jij ervan vinden als je in de toekomst je Body Mass Index (BMI) moet meesturen bij een sollicitatie? Of erger – wat er misschien ook aan zit te komen – een DNA analyse. Hoe kun je dan nog enigzins een gezonde scheiding aanbrengen tussen werk en privé? 

Bron: Zibb.nl, Convenantovergewicht.nl, Effectief-afvallen.nl

Lees ook:
- Zuipende werknemers verzuimen minder
- Vrouwen met brede tailles zijn succesvoller